Leitud 1 artikkel
viilima, viilin 'viiliga töötama' < kasks vilen 'id.', ee viil
- Esmamaining: Göseken 1660
- Vana kirjakeel: Göseken 1660: 185 wijhlima 'feilen'; Göseken 1660: 324 silledaks wijhlima 'poliren (polire)'; Hupel 1780: 312 wiilma 'feilen'; ärrawiilma r., d. 'abfeilen'; Hupel 1818: 285 wiilma r. d. 'feilen'; Lunin 1853: 229 wiilma r. d. 'пилить'; wilima d. 'напиливать терпукомъ'
- Murded: `viilima (-mä) R S L Ha JMd Koe Kad VJg I Äks Plt KJn; `viil´mä (-me) eL EKI MK
- Eesti leksikonid: Wiedemann 1869: 1525 wīlima, -in; wīl´ma (d) 'feilen'; ÕS 1980: 789 viilima
- Saksa leksikonid: Lübben 1888; Schiller-Lübben vilen 'feilen'; MND HW I vîlen 'feilen, zurechtfeilen, abfeilen'
- Käsitlused: < kasks vilen Liin 1964: 51; Raag 1987: 324; < ee viil ~ kasks vilen EEW 1982: 3819; < asks vilen 'viilima' EES 2012: 602
- Läti keel: lt vĩlêt [1638 wieleht] 'feilen' < kasks vīlen 'feilen' Sehwers 1918: 100, 164; Sehwers 1953: 159; vīlēt 'feilen' < kasks vîlen Jordan 1995: 109
- Sugulaskeeled: sm viilata < rts fila SSA 3: 441; lv vīl´ə̑ 'feilen' < kasks vilen Kettunen 1938: 492; lv vīļõ 'viilida / vīlēt' LELS 2012: 365
- Vt viil