Eessõna • Veebiliides • @arvamused.ja.ettepanekud |
Küsitud kujul või valitud artikli osast otsitut ei leitud, kasutan laiendatud otsingut.
Leitud 36 artiklit
* Tū (K.) Grille (figürlich).
(Kuń) s. kuńtš.
Kusso̤̣l pl. kusso̤̣ld od. kusl (L. tīn) trächtig.
Kṳm, (L. t́um) zehn.
O̤̣̅n pl. ō̤̣no̤̣d 1., (ṳ̄n) der Zwischenraum unter etwas; o̠i ō̤̣n, (a̠i ṳ̄n) der Raum zwischen Gewölbe und Decke des Ofens.
Stuńd pl. stuńdid 2. (auch tuńd, L. tunn, tuńń) Stunde.
Tā̤n, (L. ta̤nn) hieher, her; t. púol herwärts.
Tīn (L.) trächtig.
Tīn pl. tīno̤̣d 1. grosser viereckiger Kasten; Aussteuer.
To̤̣o̤ pl. to̤̣o̤d 12. (L. tṳo̤) Geschäft, Arbeit, Werk; to̤̣o̤zo̤̣, to̤̣o̤s zur Arbeit, bei, in der Arbeit; abb t. Hülfe, Handreichung; tiedo̤̣b t. Obliegenheit; saks to̤̣o̤ Frohnarbeit; t. tegu Geschäft; t. aža Werkzeug; t. tēji, (L. t. tieji) Arbeiter; arbeitsam; t. lēji, (L. t. la̤ji) Arbeiter; t. mies Arbeiter,
* Tū Grille (figürlich).
Tuan (L.) s. túont.
* Tui pl. tuid 1., tuiki pl. tuikist 19., (L. dūdi) Taube; kod t. Haustaube; mo̤̣tsā (mṳtsā) t. Holztaube.
Tul´ pl. tuld 28. (L. tul´ḱi, tul´ḱ, tul´ti) Feuer; Licht; t. tera (tuṅgo̤̣l) Mutterkorn, Brandkorn; t. širm Lichtschirm; tūlda rabb Feuer anschlagen; tul ažād, (L. t. rīstad) Feuerzeug; jels tuls lichterloh; tul ta̤pāndo̤̣d sizo̤̣l laskiji, (t. ta̤pānis laskiji od. pannī) Mordbrenner, Brandstifter.
T́um (L.) zehn; t́um t́um hundert.
(Tuńd) s. stuńd.
Tund pr. tūndo̤̣b 3. (L. tunda pr. tundab, tunab, tundub, tūndub) merken, fühlen, empfinden; kennen, erkennen; anerkennen für etwas (c. Fact.); tunto̤̣b, (tuntau) bekannt, befreundet, Freund; kennbar; tundo̤̣mi, (tundimi) Erfahrung, Kenntniss, Kunde; Empfindung, Gefühl, Besinnung, Besinnungskraft.
T́unn pr. t́unab (L.) s. kṳnd.
Tuńń L. tunn s. stuńd.
Túoń auch túoni pl. túonid 2. 10. eine Zeit von 2 bis 3 Monaten oder Wochen zurück; mūn tuonid vor längerer Zeit.
Túont, túonto̤̣, (L. tuan) tausend.
Tup pl. tupūd 8. Scheide, Futteral.
Tus pl. tusūd 8. Büschel, Quast, Troddel; Schopf.
Tṳa s. tṳja.
Tṳa̤ (L.) s. tṳja.
Tṳd´ (L.) s. tṳg.
Tṳg pl. tṳgūd 8., (L. tṳd´) Stütze, Blumenstab.
Tṳja pl. tṳjād (auch tṳa̤) leer, hohl; nichtig; wüst; t. usk Aberglaube; t. uskli abergläubisch; tṳjād magūd Weichen; tṳja tūt Nachteule; Wiedehopf; tṳijo̤̣ tūld aij Vorwitz treiben; tṳijo̤̣ kuńšt aij vorwitzige Kunst treiben; ma kīto̤̣b sie tṳjāst sṳdāmo̤̣st ich weiss nichts Sicheres davon.
Tṳnd´ pr. tṳnd´ab (L.) s. tṳṅg.
Tṳṅg pr. tṳ̄ṅgab 4. (L. tṳnd´ pr. tṳnd´ab) verwühlen, wühlen; ṳlz t. aufwühlen.
Tṳṅk pl. tṳṅkid 2.; pū t. Stumpf, Baumstumpf (zwischen stūmbaŕ und kand).
Tṳo̤ (L.) s. to̤̣o̤.
Un und.
Uń 28. Schlaf; un na̤gu (na̤emi) Traum; ūnda na̤emi, uns na̤emi
(Ṳ̄n) s. ō̤̣n.
© Eesti Keele Instituut
a-ü sõnastike koondleht
![]() |