Eessõna • Veebiliides • @arvamused.ja.ettepanekud |
Küsitud kujul või valitud artikli osast otsitut ei leitud, kasutan laiendatud otsingut.
Leitud 54 artiklit
Boŕ pl. borīd, (L. ūšk) Wurm, Raupe, Puppe; nīń b., (līnta b.) Bandwurm; mo̱ b., (ma̱ sol´k, L. sliek) Regenwurm; (pagro̤̣b b.) Kellerwurm, Oniscus Asellus L.
(Būs pl. būsud 1.) Uhu; nā̤lga būs
Buš pl. bušīd 8., (bṳš pl. bṳšūd 8.) Büchse am Rade.
Bṳs pl. bṳsūd 8. (L. pṳss) Büchse, Flinte; lasko̤̣ b. Armbrust; b. mies Jäger, Schütze; b.laskimo̤̣t (od. júokšmo̤̣t) kougo̤̣n od. kōgas einen Flintenschuss weit; bara bṳs Flinte mit glattem Lauf.
(Bṳš) s. buš.
Dūs pl. dūso̤̣d 1. (es) Ass, Dauss (im Kartenspiele).
Dūš 1. Muth; la̤em dūšo̤̣ ustied lass uns einen Schnaps trinken.
Ku L. kus ob s. auch kunā.
Kus wo; wenn (aš); (koks kus, L. kus tātes) wo es auch sei auch statt des Pronom. z. B. (kus paiko̤̣) auf welche Stelle.
Kus (L.) ob.
Kūs s. kūz.
Kūs (L.) s. kūž.
Kūz, kūs pl. kūzo̤̣d 1. Fichte, Pinus Abies L.; súo k. Sumpfläusekraut, Pedicularis palustris L.
Kūž (L. kus) sechs; kūž kabālt selbsechste, sechs zusammen; k. kṳmd od. kṳmdo̤̣, (L. kūs t́umund) sechzig.
Lōz pl. lōzo̤̣d 1. auch lōs lūs lúos Loos; lōzo̤̣do̤̣ks jagg verloosen; lōzidi vedd loosen.
Lūš pl. lūšo̤̣d 1., (īlbo̤̣ks, L. lūs) Luchs.
Mūs s. mu.
Mūs tā̤s od. tā̤s mūs Vaterunser.
Nā̤lga būs pl. būso̤̣d 1. Uhu, Nachteule.
Nūš (L.) s. nūz.
Nūz pr. nūzo̤̣b 1. (L. nūš pr. nūšub) sich erheben; schwellen; entstehen; aufstehen; ṳlz n., (L. julle n.) aufstehen; auferstehen; aufgehen (von der Sonne); soda nūzo̤̣b es entsteht ein Krieg.
O̤̣g pr. ō̤̣go̤̣b 1., (ṳ̄g) lodern, glühen; ṳlz ō̤̣. (ṳ̄.) auflodern; ō̤̣gijid (ṳ̄gijid) sṳdūd glühende Kohlen.
O̤̣̅n pl. ō̤̣no̤̣d 1., (ṳ̄n) der Zwischenraum unter etwas; o̠i ō̤̣n, (a̠i ṳ̄n) der Raum zwischen Gewölbe und Decke des Ofens.
O̤̣̅r pr. ō̤̣ro̤̣b 1., (ṳ̄r, L. ṳ̄r pr. ṳ̄rub) scheuern, reiben.
* (Ous) geehrt.
Pūdo̤̣s pl. pūdo̤̣d 14. (auch pūdas, pūds, L. pūš, pūdas) rein, lauter; ächt; aufrichtig; züchtig; ehrbar.
Pūš (L.) s. pūdo̤̣s.
* Rūs 1. s. rost.
Rūš 1. Rausch; Trunk; rūš la̤eb ulz der Rausch vergeht; in K. auch rūš naggo̤̣rd od. rūšo̤̣d trockene gekochte Kartoffeln.
Suiž pl. sudūd 27. auch suž suiš od. suš (L. suiz pl. sudud) Wolf; sud jema, (suiz ja̤ma) Wölfin; sudūd oder sud so̤̣o̤do̤̣b, (sudūdo̤̣n so̤̣o̤do̤̣b) Wolfsfrass (ein Schimpfwort); sud mo̠ŕa (K.) Hagebutte; (L. suizu mare pū) Hagebuttenstrauch; suiž pṳvād Pfingsten ist wohl verderbte Aussprache statt so̤̣vž p., das Sommerfest, wie talš p. das Winterfest d. h. Weihnachten.
(Suš) s. suiž.
Sṳš s. sṳž.
Sṳž pl. sṳdūd 27. auch sṳš (L. šius, žius pl. šudad, šudud) Kohle; rōda s., (od. kiv s.) Steinkohle; tul´list sṳdūd, (oder ō̤̣gijid s.) glühende Kohlen.
Tā̤s mūs od. mūs tā̤s Vaterunser.
Tus pl. tusūd 8. Büschel, Quast, Troddel; Schopf.
Ūd pr. ūdo̤̣b 1. (L. ūt pr. ūtub) backen, braten; púol ūnd (eigtl. ūdo̤̣n) zähe gebraten.
Ūg pr. ūgo̤̣b 1. rauschen, heulen, sausen; kuōrad ūgo̤̣bo̤̣d (ullo̤̣bo̤̣d od. zviṅšto̤̣bo̤̣d) die Ohren sausen; tūl´ ūgo̤̣b (vīṅgo̤̣b) der Wind pfeift, heult.
Uiska pl. uiskad 10., auch uška, ūžka, uiška (L. ūšk, ūški) Schlange, Otter, Natter; (in L. auch Wurm); u. kēl´ Natterzunge, Echium L.; (kod u.) Hausschlange; (vask ka̠rali u.) Kupferschlange; (ved u.) Wasserschlange.
(Ūk); (u. to̤b) , (u. ruja) Bräune, Halsbräune.
Ūks pr. ūkso̤̣b (K.) rufen, schreien.
Ukš pl. ukst 32., (L. uks) Thür; ko̠d (ka̠d) púoli u. Flügelthür.
Ūl´ pl. ūld 22. Lippe; pā̤li u., alli u. Oberlippe, Unterlippe.
Umš, od. umši (auch ṳmš, ṳmši) laṅga (L. umis laṅg) doppelt gedrehter Zwirn.
Ūšk (L.) s. uiska.
Ūž pl. ūd 32. Adv. ūdstis (L. ūz) neu, frisch; ūdst von Neuem, wieder; ūdst ṳl´ lask (ṳd pā̤l tied) destilliren; ūd pā̤l, ūdstis von Neuem, wieder, um-; (ūž ōv) frische Wunde; ūd āigast (a̠igast) Neujahr : ūd āigast kū (Januar) Januar.
(Ṳ̄g) s. ō̤̣g.
Ṳkš (L. juks) ein; einzig, allein, nur; pl. ṳkšīd 2. Einheiten; ṳ̄d pā̤l ied vereinbaren, abschliessen (einen Kauf etc.); ṳ̄dis (ṳ̄dko̤̣ks) tied vereinbaren; ṳkš ta̤vž (od. ṳ̄tist, ṳkš pālka, L. ṳtiši) einerlei, gleichviel; a̤b ṳ̄d... bet ka nicht nur... sondern auch; ṳ̄do̤̣s ṳ̄d (ṳ̄tis ṳ̄d) , ṳ̄do̤̣ kabāl immer, immerfort; ṳ̄d igāli von gleichem Alter : ṳ̄d kō̤̣rdlimi (kṳ̄rdlimi) einerlei; ṳ̄d no̤̣vli einverstanden; ṳ̄d smaga gleich schwer; ṳ̄t vannit gleich alt; ṳkšin, ṳkšin ṳ̄d einzeln.
Ṳ̄l, ṳ̄les (L.) böse, übel; Gebrechen, Schade; ṳ̄leks utt übel aufnehmen.
(Ṳmš) s. umš.
(Ṳ̄n) s. ō̤̣n.
Ṳ̄r (L.) s. vō̤̣ras.
Ṳ̄r (P. L.) s. ō̤̣r.
Vō̤̣ro̤̣s pl. vō̤̣ro̤̣d 14., auch vō̤̣ras (vṳ̄ro̤̣s, L. ṳ̄r, vṳ̄ras) fremd; seltsam, ungewöhnlich; Stief-; v. mo̠ (vṳ̄ro̤̣ ma̠) mies, nai Ausländer, Ausländerin; v. iza, v. jema Stiefvater, Stiefmutter; v. leja wildes Fleisch; mielst v. vo̥lda (vuolda) auffallen.
© Eesti Keele Instituut
a-ü sõnastike koondleht
![]() |