Eesti murrete sõnaraamatu 1.–37. vihik (a–roietu)
Leitud 1 artikkel
kergutama2 kergu|tem(e) Hls, keŕgu- Krk; (ta) kergutab Pst kergitama, (veidi) tõstma kondi om nõnda valuse, ma pia ennast kergutem vähä; lääve linu kerguteme Hls; ta om nõnda rasse, ma ei jõvva tat keŕgute (~ liigute); kes peni `ända keŕguts ku ta esi ei keŕgude Krk